Bernhard Schlink werd enkele jaren geleden in één klap wereldberoemd met zijn debuutroman De voorlezer. De jurist had in die roman met een doordachte compositie de Duitse geschiedenis in een passionele liefdesverhouding binnengesmokkeld en zodoende de gewetensproblemen van de naoorlogse generatie krachtig vorm gegeven. Opvolger De liefdesval bevat zeven liefdesverhalen. Of beter: zeven keer raken de personages in een complexe liefdesgeschiedenis verstrikt. Zo is er Andi, een Zuid-Duitser, die in New York de joodse Sarah leert kennen en met haar een relatie begint. Daardoor worden hem vragen opgedrongen die hij zich tot dan toe niet had gesteld. Welke houding moet hij als Duitser nu tegenover het jodendom innemen: berouw tonen of doen alsof de holocaust verwerkt verleden is? Langzaamaan bedreigen de verschillende werelden waaruit ze voortkomen hun liefde. Andi komt tot het inzicht dat de verschillen binnen de perken moeten blijven, willen ze elkaar verdragen. Uiteindelijk denkt hij dat hem niets anders rest dan zich te laten besnijden om hun relatie te redden. Bernhard Schlink laat het echter niet tot een melig happy end komen: Sarah merkt niets van de besnijdenis, hecht er ook verder geen belang aan, waardoor de ultieme toenaderingspoging mislukt en Andi weggaat.

Een ander verhaal gaat over een Oost-Duits koppel waarvan de man ten tijde van de DDR met de Stasi meewerkte om de aandacht van zijn oppositionele vrouw wat af te leiden. Dat lukt en zo kan de echtgenoot het huwelijk redden. Na de val van de Muur komt echter alles aan het licht. De lezer volgt het gezinsdrama met de ogen van een West-Duitse huisvriend, die meer en meer verstrikt geraakt in de geschiedenis, tot zelfs overspel met de vrouw toe. Zo ontstaat er een complex vlechtwerk van schuldgevoelens. Het karakteriseert Schlink dat hij ook hier weer geen zwart-witsituatie schildert en overal een "ja, maar" toevoegt. Maar niet altijd haakt de Duitse Geschiedenis zich vast in de liefdesrelatie. Zo is er het verhaal van de oude man die na de dood van zijn geliefde vrouw brieven ontdekt die haar overspel verraden. Als hij incognito de minnaar opzoekt, komt het niet tot een afrekening met deze laatste, maar veeleer tot een bevraging van zijn eigen huwelijk en van hoe hij met zijn vrouw omging. Zo kan hij zich verzoenen met zichzelf, zijn vrouw en haar minnaar.

Wat deze kortverhalen zo aantrekkelijk maakt? Zeker de nooit gekunstelde, maar altijd weldoordachte plots. Zeker auteurs genuanceerde aanpak van complexe liefdesrelaties. Maar vooral ook die glasheldere zinnen van Schlink, zijn vaardigheid om een idee zonder pathos, maar ook weer niet onderkoeld te verwoorden. Oneliners of briljante formuleringen vind je hier niet, de ideeën ontstaan langzaam, door dialogen, gedachtegangen of door zijn handige motiefherhalingen. [Kris Lauwerys] Masquer le texte

Net als de eerder vertaalde roman 'De voorlezer'* van de Duitse schrijver (1944) maakt deze bundel met zeven korte verhalen grote indruk. Schlink verstaat de kunst de fundamentele dilemma's in het maatschappelijk en persoonlijk leven van zijn tijdgenoten op lichte wijze onontkoombaar te maken. In de aangrijpendste verhalen speelt de omgang met de Duitse geschiedenis van de twintigste eeuw een rol. Een Duitse jongen en een Amerikaans joods meisje worden in New York verliefd op elkaar; een jongen ontdekt het geheim van een schilderij van een 'entartete' kunstenaar dat zijn vader, tijdens de nazi-tijd lid van de rechterlijke macht, in de oorlog heeft verworven; een West-Duitse man is getuige hoe de vrouw van een bevriend echtpaar ontdekt dat haar man aan de Stasi rapporteerde over haar activiteiten in de vredesbeweging. Zijn ontvouwing van de problemen in de loop van de verhalen verwikkelt de lezer steeds meer in de persoonlijke en morele problemen van de personages. Elk (voor)oordeel uit handen genomen, blijft hij medeschuldig en even sprakeloos achter. Een mooie vertaling. Kleine maar ruime druk. Masquer le texte