Knopje groeit op in een tuin met een grote diversiteit aan bloemen en planten. Maar ze is nog klein en kan niet wachten tot ze even groot is als al die mooie en sterke bloemen rond haar. Ze zaagt en ze klaagt elke dag opnieuw omdat ze niet tevreden is over haar uiterlijk. Dat is vervelend voor haar omgeving. 

Knopje, een heel jong plantje, wordt hier voorgesteld als een klein kwelduiveltje met op haar hoofd groene blaadjes die de vorm hebben van een plant. Ze springt van hot naar her om de aandacht te trekken en kost wat kost de grootste en de sterkste worden. Het duurt haar te lang – veel te lang. Ze is erg ongeduldig, en toch wordt ze op een dag het grootste en zichtbaarste Knopje van het veld.

Een verhaaltje dat gaat over geduld en verlangen maar ook over het uitstijgen boven het maaiveld om gezien te worden. De illustraties zijn bladvullend en staan vol kleurige bloemen. De tekst staat in vette letters en legt in korte zinnetjes alle gevoelens en vragen bloot die Knopje heeft. Op het einde zie je een gigantische figuur; half mens, half bloem. Het is een reusachtige, lachwekkende, damesachtige figuur met een struik op haar hoofd. Heel expliciet maar weinig aantrekkelijk.