De lay-out van het boek maakt meteen duidelijk dat het als een graphic novel kan worden opgevat. Dat wekt al snel de associatie met luchtige humor en een verhaal zonder veel diepgang. Hoewel de verhaallijn eenvoudig blijft, is er wel degelijk een samenhangend en vermakelijk verhaal. De grappen zijn soms echt geslaagd, en het concept waarbij elk hoofdstuk een vraag als titel heeft—die inspeelt op het voorgaande hoofdstuk—levert regelmatig hilarische momenten op.

Een minpunt is de frequente verwijzing naar het eerste boek in de reeks. Hoewel dat op een speelse manier gebeurt, kan het op den duur storend worden voor lezers die dit deel als zelfstandige leeservaring willen beleven.

Het verhaal zelf is behoorlijk ongeloofwaardig, maar dat hoort bij de humoristische insteek. Eliza en Johnnie gaan met een door Johnnie zelfgebouwde tijdsmachine op zoek naar hun verdwenen ouders —7000 jaar terug, in het oude Egypte. Maar ze reizen niet alleen: de superplaagkop Sadie weet zich aan hun avontuur vast te klampen. Haar naam is duidelijk een woordspeling op 'sadist', wat meteen iets zegt over haar karakter. Maar is Sadie wel wie ze beweert te zijn? En hoe zit het met de mysterieuze Godjongen?

Al met al een luchtig en humoristisch verhaal dat vooral leuk is voor lezers die houden van snelle, gekke avonturen en speelse taalgrapjes.